اندازه‌گیری غلظت hCG به کمک کیت الایزا بتا HCG امکان تشخیص حاملگی را درست یک هفته بعد از لقاح فراهم می‌آورد. تعیین مقدار hCG در سه‌ماهه اول حاملگی از اهمیت بالایی برخوردار است. افزایش مقدار hCG بر وجود مول هیداتیدیفرم یا بچه خوره و حاملگی چندقلویی دلالت دارد. کاهش مقدار می‌تواند نشانه‌ای از سقط تشخیص داده نشده، حاملگی خارج رحمی یا مرگ داخل رحمی جنین باشد. افزایش مقدار hCG در غیاب حاملگی بر وجود تومور دلالت می‌کند.

اهمیت اندازه‌گیری هورمون hCG

هورمون (HumanChronicGonadotropin(HCG، گلیکوپــروتئینـــی با وزن مولکولی kDa 7/36 اسـت که از بافت جفت جنین ترشـح می‌شود. این مولکول از دو زنجیره α و ßساخته شده است که با پیوندهای غیر کووالانســی به هم متصــل شده‌اند. برخلاف زنجیرة ßکه مختص HCG بوده و مســئول خصــوصیات بیولوژیکی این مولکول می‌باشد، زنجیره α در مولکول‌های LH,FSH و TSH مشـترک است. ترتیب توالی اسیدهای آمینۀ زنجیره ßHCG شباهت زیادی به زنجیره ß هورمون LH دارد. در افراد سالم غیر حامله، غلظت سرمی HCG معمولاً کمتر از l/IU 5 است. در حاملگی، بیماری‌های تروفوبلاسـتیک و تومورهای ژرمینال، میزان HCG در خون افزایش می‌یابد. در حاملگی‌های طبیعـی داخل رحمـی، میـزان HCG در خون به‌سرعت بالا می‌رود. 8 تا 11 روز بعد از لقاح، غلظت هورمون حاملگی به سـطح تقریبی 5 l/IU می‌رسد، سـپس در طول 6 هفتۀ اول حاملگی غلظت آن هر 5/1 تا 3 روز دوبرابر می‌شود. در حدود هفته‌های 8-10 حاملگی، غلظت HCG به بالاترین میزان خود که در حدود l/IU 100000 است رسیده و از سه‌ماههٔ دوم حاملگی میزان آن به‌آرامی در ســرم و ادرار کاهش می‌یابد. غلظت HCG در موارد حاملگی دوقلوها تقریباً دوبرابر بوده و در ناهنجاری‌هایی نظیر حاملگی خارج رحمی و سقط‌های خودبه‌خودی به طور غیرعادی پائین می‌باشد. مهم‌ترین کاربرد اندازه‌گیری میزان HCG تشخیص زودرس حاملگی و پیگیری آن و ناهنجاری‌های وابســـــــته به حاملگی است. علاوه‌برآن اندازه‌گیری HCG شاخص خوبی برای تشـــــــــخیص تومورهای جفت (تروفوبلاستیک) و برخی از تومورهای بیضـه است. در این بیماری‌ها میزان HCG نسـبت مســتقیم با اندازة تومور و جذب نور پیشرفت بیماری دارد.

ارائه‌دهندگان کیت بتا hCG فروشگاه وندیداز

• پادتن علم

کیت الایزا بتا HCG پادتن علم بر مبنای سنجش واکنش ایمونوآنزیماتیک بر روی فاز جامد طراحی و تولید شده است. در این سیســـــــــتم از دو آنتی‌بادی مونوکلونال موش که شاخصه‌ای آنتی‌ژنیک متمایزی را بر روی مولکول ßHCG شــناســائی می‌کنند، استفاده شده است. ابتدا به حفره‌های پلی‌استایرن پوشـیده شـده با آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ßHCG ،اســـتانداردها، ســــرم کنترل‌ها و نمونه‌های بیمار افـــزوده می‌شود. در حین انکــوباسـیون اول، ßHCG موجـود در نمونه‌ها به آنتی‌بادی‌های ضد ßHCG متصل شده و سپس بقیه مواد از طریق تخلیه و شستشو از سیسـتم خارج می‌شوند. پس از شستشـو، آنتی‌بادی دوم ضد ßHCG که به آنزیم پراکسـیداز (HRP) متصل شده است به حفره‌ها افزوده می‌شود.

بعـــد از دومین انکــوباسیون و شستشـــو، افـــــزودن سوبســترای TMB (3 و 3-5 و 5 تترامیل بنزیدین) سبب ایجاد رنگ آبی توسـط آنزیم می‌شود. شـدت رنگ ایجاد شده با میزان ßHCG موجود در نمونه‌ها نسـبت مسـتقیم دارد. رنگزائی واکنش آنزیماتیک توسط محلول متوقف‌کننده خاتمه می‌یابد و رنگ آبی ایجاد شده به رنگ زرد مبدل می‌شود. شدت رنگ به‌وسیله یک اسپکتروفتومتر مخصــــــوص میکروپلیت در طول موج 450 نانومتر اندازه‌گیری می‌شود. برای تعیین غلظت ßHCG نمونه‌ها ابتدا منحنی جذب نور استانداردها برحســـب غلظت ßHCG آنها رسم شـده و سـپس میزان غلظت ßHCG نمونه‌ها از روی منحنی اسـتاندارد تعیین می‌گردد.