استخراج پلاسمید

استخراج پلاسمید

پلاسمید مولکول DNA کوچکی‌ است که بطور مجزا از کروموزوم در یاخته وجود دارد. همانند سازی پلاسمیدها در سیتوپلاسم و بطور مستقل از ژنوم انجام می‌گیرد. پلاسمیدها معمولاً به شکل یک مولکول DNA دورشته‌ای حلقوی هستند (هرچند گونه‌های خطی پلاسمید نیز وجود دارند). هر پلاسمید دارای یک محل آغاز همانندسازی (ori) است که همانندسازی پلاسمید از آن نقطه شروع می‌شود.

پلاسمیدها در باکتری‌ها، آرکئا (آرکی باکترها)، مخمر و گیاهان بطور طبیعی دیده می‌شوند اما می‌توان آن‌ها را به شکل مصنوعی تراریختی(ترانسفورماسیون) به سلول‌های جانوری نیز وارد کرد. در طبیعت، پلاسمیدها می‌توانند موجب بهتر زنده ‌ماندن ارگانیسم‌ها شوند بطور مثال آن‌ها می‌توانند حامل ژن‌های مقاومت آنتی بیوتیکی باشند. پلاسمیدها از طریق انتقال افقی ژن‌ها(horizontal gene transfer) از یک باکتری به باکتری دیگر انتقال پیدا می‌کنند. پلاسمیدها معمولاً به شکل یک مولکولDNA دورشته‌ای حلقوی هستند (هرچند گونه‌های خطی پلاسمید نیز وجود دارد).

تنوع پلاسمید ها

اندازه ی پلاسمیدها از ۱ تا ۱۰۰۰ کیلو جفت باز متغیر است. از یک تا هزاران پلاسمید می‌تواند در یک سلول وجود داشته باشد. پلاسمیدها بیشتر اوقات از طریق کانژوگاسیون (یکی از مکانیسم‌های انتقال افقی ژن‌ها) از یک ارگانیسم به ارگانیسم دیگر منتقل می‌شوند.

واژه ی پلاسمید، اولین بار توسط زیست‌شناس آمریکایی جاشوآ لدربرگ در سال ۱۹۵۲ بکار گرفته شد.

اگر چه پلاسمیدها برای زندگی سلول باکتری ضروری نیستند ولی حاوی ژن مقاومت به یک آنتی بیوتیک می باشند که برای کارهای مهندسی ژنتیک لازم و ضروری است. بعضی از پلاسمیدها تعداد زیادی کپی در داخل سلول باکتری دارند که به آن High copy number plasmid ویا Relaxed Plasmid گفته میشود (همانند سازی این پلاسمید ها به کروموزوم باکتری بستگی ندارد)، تعداد دیگری از پلاسمیدها تعداد کپی محدود تری در داخل سلول باکتری ایجاد میکنند که به نام Low copy number plasmid معروف هستند و باکتری شدیدا همانندسازی آنها را کنترل میکند و به Stringent Plasmid هم معروف می باشند. با تغییراتی که در توالی پلاسمید ها ایجاد می کنند صفات خاصی در آنها بوجود می آید که در مهندسی ژنتیک استفاده میشوند.

روش های استخراج پلاسمید

استخراج پلاسمید بیشتر به روش استفاده از کیت های تجاری استخراج پلاسمیدی صورت می گیرد که در برخی اصول اساسی مشابه و تفاوت آن ها بیشتر در نام بافرهای مورد استفاده در کیت ها می باشد. هم چنین پروتکل های استخراج بدون استفاده از کیت نیز برای استخراج پلاسمید ها وجود دارد مانند روش Alkaline lysis، که برای مشاهده ی هردو روش میتوانید اینجا کلیک کنید.

لینک های مفید